Filipińskie Sztuki Walki – przegląd systemów FMA

Wybrane Filipińskie Sztuki Walki FMA są poniżej.

Filipińskie Sztuki Walki FMA stanowią wszechstronne systemy obejmujące techniki broni, walkę wręcz oraz płynne przejścia między różnymi dystansami. Oparte na naturalnych, efektywnych ruchach pozwalają szybko rozwijać refleks, koordynację i umiejętność reagowania w sytuacjach realnego zagrożenia. Dzięki swojej praktyczności i adaptowalności są uznawane za jedne z najskuteczniejszych metod samoobrony.

Filipińskie sztuki walki – tradycja, historia i nowoczesny trening

Systemy Filipińskich Sztuk Walki FMA wyróżniają się elastyczną strukturą oraz umiejętnością łączenia pracy z bronią i technik bez broni. Dzięki takiemu podejściu uczą adaptacji do zmieniającej się sytuacji w walce oraz rozwijają intuicję niezbędną w samoobronie.

W praktyce Systemy Filipińskich Sztuk Walki FMA obejmują zarówno Eskrimę, Kali, jak i Arnis, co pozwala zawodnikom poznać różnorodne sposoby poruszania się, atakowania i obrony. Wspólnym elementem wszystkich tych metod jest dążenie do prostoty, efektywności i płynnego przechodzenia między dystansami.

---

Historia i tradycja

Początki FMA sięgają czasów przedkolonialnych Filipin (więcej o Filipinach na podstronie Filipiny), kiedy lokalne plemiona tworzyły własne systemy walki dostosowane do potrzeb obronnych. Z czasem, pod wpływem hiszpańskiej szermierki (wikipedia), Eskrima rozwinęła unikatowy styl, który łączył zarówno naturalne ruchy, pracę z kijem, nożem i maczetą, jak i techniki walki wręcz.

Ciekawostką jest fakt, że w okresie hiszpańskiej kolonizacji Filipińskie Martial Arts były zakazane, dlatego mistrzowie maskowali trening w formie tańców, rytuałów i gier. Pomimo tego, system przetrwał, a obecnie, innymi słowy, rozwinął się na skalę globalną — od cywilnych klubów, aż po specjalistyczne jednostki służb mundurowych.

---

Cechy charakterystyczne FMA

Praktyczność – techniki FMA są proste, logiczne i łatwe do zastosowania w realnych sytuacjach samoobrony, ponieważ opierają się na naturalnych, intuicyjnych ruchach.

Wszechstronność – trening obejmuje zarówno techniki broni białej, jak i walkę wręcz, dzięki czemu rozwija pełne spektrum umiejętności.

Płynne przejścia między dystansami – system umożliwia szybkie dostosowanie się do zmiennej odległości: od pracy kijem, przez średni dystans, po bliski kontakt i techniki chwytane.

Rozwój refleksu i koordynacji – rytmiczne ćwiczenia typu drills poprawiają pamięć ruchową, szybkość reakcji oraz, co więcej, precyzję ruchów.

---

Rozszerzone porównanie z innymi systemami (z subtelnymi odniesieniami)

W wielu popularnych metodach samoobrony kładzie się nacisk na szybkie, bezpośrednie reakcje oraz agresywną obronę przed napastnikiem. W odróżnieniu od tego podejścia, FMA rozwija techniki bardziej precyzyjne i rytmiczne, dzięki czemu adept uczy się zarówno kontroli nad ciałem, jak i wykorzystywania otoczenia na swoją korzyść.
Co więcej, już od pierwszych etapów treningu wprowadza się tu elementy pracy z improwizowaną bronią, co daje przewagę w sytuacjach realnego zagrożenia.

Są także systemy walki, które opierają się na płynności, naturalnych ruchach i kontroli oddechu. Podobnie jak one, FMA unika sztywnych form i schematów, jednakże zachowuje wyraźną strukturę treningową – np. rytmiczne sekwencje i ćwiczenia z partnerem, które systematycznie rozwijają refleks i koordynację.
W praktyce oznacza to, że choć FMA ceni płynność, to jednocześnie zapewnia bardzo konkretne narzędzia techniczne, pozwalające adaptować się do różnych dystansów i typów zagrożeń.

Niektóre metody samoobrony koncentrują się prawie wyłącznie na walce w zwarciu oraz wykorzystaniu siły przeciwnika. Filipińskie Sztuki Walki FMA natomiast łączy te elementy z atakami dystansowymi i technikami z bronią, innymi słowy – obejmuje pełne spektrum sytuacji, które mogą pojawić się poza salą treningową.
W rezultacie system ten rozwija nie tylko umiejętności fizyczne, lecz także zdolność szybkiego podejmowania decyzji, co w realnej samoobronie jest kluczowe.

---

Podsumowanie

• Niektóre sztuki walki stawiają na kopnięcia i ciosy — FMA poszerza ten repertuar o pracę z bronią od pierwszego dnia.
• Systemy chwytane koncentrują się na walce w bliskim kontakcie — FMA spina oba światy, łącząc dystans, broń i techniki chwytane.
• W wielu metodach samoobrony dominuje agresywna reakcja — FMA równoważy ją precyzją, rytmem i improwizacją.
• Płynne, intuicyjne style walki uczą naturalnego ruchu — FMA również to oferuje, ale dodatkowo wprowadza jasno ustrukturyzowany trening.

W związku z tym Filipińskie Sztuki Walki FMA pozostają jednym z najbardziej elastycznych i adaptowalnych systemów – praktyczne w samoobronie, wszechstronne w sporcie i wyjątkowo rozwijające pod względem motorycznym.

---

Spis treść

• Balintawak i Doce Pares
• Balintawak Eskrima
• Doce Pares
• Modern Arnis i Kombatan Presas Style
• Modern Arnis
• Kombatan Presas Style
• Pekiti Tersia Kali
• San Miguel Eskrima
• Flipino Combat System
• Arnis Dagook System
• Ramos System

Wybrane systemy FMA:

Na tej stronie prezentujemy różne systemy Filipińskich Sztuk Walki. Umieszczone loga mają wyłącznie charakter informacyjny
i służą do identyfikacji opisanych systemów. Każde logo jest własnością odpowiedniej organizacji, tak źródło pochodzenia zostało podane pod grafiką.

This page provides an overview of various Filipino Martial Arts systems. The logos shown are used for identification and informational purposes only. Each logo is the property of its respective organization, and official sources are listed beneath each image.

---

Systemy Balintawak i Doce Pares

Balintawak i Doce Pares to dwa spokrewnione filipińskie style Arnis/Eskrima, ale każdy z nich ma własną historię, strukturę i sposób treningu. Balintawak historycznie wywodzi się z Doce Pares. Anciong Bacon był wcześniej instruktorem Doce Pares, lecz odszedł ze względu na różnice w podejściu do treningu i stworzył własny, bardziej praktyczny styl — Balintawak. Dziś oba systemy mają także wspólne korzenie, ale sposób nauki i filozofia walki są wyraźnie różne.

Balintawak vs Doce Pares

---

Balintawak Eskrima

System Balintawak to styl Eskrima oparty na realistycznym pojedynku. Jest zwinny, szybki, minimalistyczny. Trening ma formę dialogu — mistrz prowadzi ucznia poprzez serie ataków, w dodatku uczeń uczy się reagować, kontratakować i kontrolować przeciwnika. Praca odbywa się w ekstremalnie bliskim dystansie, z dużą rolą “live hand”.

Założyciel: Venancio „Anciong” Bacon (lata 30. XX w.)
Pochodzenie: Cebu City, Filipiny

Cechy charakterystyczne

• Styl bardzo praktyczny, prosty i bezpośredni.
• Mocny nacisk na walkę w bliskim dystansie (close-quarter).
• Trening najczęściej odbywa się jeden na jednego, poprzez tzw. grouping system.
• Koncentracja na szybkich reakcjach, kontratakach i pracy wolną ręką (live hand).
• Dominująca praca jedną pałką; mniej form i kombinacji z dwiema broniami.

Dlaczego jest ceniony

• Bardzo dobry do samoobrony.
• Realistyczny, oparty na refleksie i timingu.
• Treningi bywają intensywne i dynamiczne.

---

Balintawak Nick Elizar (World Balintawak Arnis)

Mistrz: Grandmaster Nick Elizar (uczeń Teofilo Veleza)
Charakter systemu:

• Bardzo uporządkowane nauczanie poprzez Grupy 1–12,
• Nacisk na czucie kontaktu, timing i reakcje,
• Trening najczęściej 1:1,
• Wysoka dynamika,
• Naturalne przejścia między obroną a kontratakiem,
• Dużo pracy „live hand” — łapanie, kontrolowanie, parowanie,
• Bardzo realistyczne zachowania w walce.

Ogólny styl:

→ Zorientowany na bliską walkę, minimalizm, efektywność.
→ Idealny dla osób chcących szybko rozwinąć realne umiejętności defensywne.

---

Doce Pares Eskrima

Doce Pares to rozbudowana organizacja i wielostylowy system obejmujący różne bronie i różne podejścia do walki. Niektóre linie skupiają się na tradycji, inne na sporcie, a jeszcze inne — jak linia Cacoya — na bliskim dystansie i grapplingu. System kładzie nacisk na kompletność i różnorodność technik.

Założone: 1932 r. przez rodzinę Cañete i Saavedra
Pochodzenie: Cebu City, Filipiny

Cechy charakterystyczne

• Jeden z największych i najbardziej znanych systemów Eskrima na świecie.
• Bardzo szeroki zakres technik:
  • jedna pałka
  • dwie pałki (doble baston)
  • noże
  • techniki bez broni
  • formy i tradycyjne drille
• Różne linie Doce Pares mogą wyglądać nieco inaczej (np. Cacoy Doce Pares, Multi-Style).

Dlaczego jest ceniony

• System wszechstronny, dobry zarówno do sportu, jak i samoobrony.
• Silna organizacja, wiele klubów na świecie.
• Umożliwia naukę różnych broni i metod walki.

Doce Pares Cacoy Doce Pares (Cacoy Cañete Style)

Mistrz: Supreme Grandmaster Ciriaco „Cacoy” Cañete (najstarszy z braci Cañete)

Charakter systemu:

• Silny nacisk na Eskrima Corto — bliski dystans,
• Unikalne Cacoy’s Eskrimajitsu: połączenie pałki, judo, jiu-jitsu i „dumog”,
• Bardzo charakterystyczne świdrujące wejścia (sungkiti, witiks, sala-sala),
• Częsty pełny kontakt (CEBCO Full Contact Stickfighting),
• Dynamiczne sekwencje „cadenilla” — łańcuchowe uderzenia i wejścia,
• Wiele technik obaleń, rzutów, przejęć broni.

Ogólny styl:

→ Wszechstronny, z unikatowym połączeniem uderzeń, chwytów i zasad jiu-jitsu.
→ Idealny dla osób chcących połączenia broni i grapplingu.

---

Modern Arnis vs Kombatan Presas Style

Linie przekazu Remy’ego Presasa łączy wspólne pochodzenie, spójna filozofia oraz ten sam techniczny fundament Filipińskich Sztuk Walki. Zarówno Modern Arnis, jak i Kombatan wywodzą się bezpośrednio z doświadczeń i nauczania Presasa, który uporządkował tradycyjne Arnis, aby było skuteczne, nowoczesne i możliwe do nauczania poza Filipinami.

Wspólną cechą obu systemów jest nacisk na pracę z kijem jako podstawą, naturalne przejścia do noża i pustych rąk, a także wykorzystanie dźwigni, kontroli i rozbrojeń. Oba systemy opierają się na tych samych zasadach dystansu, timingu i adaptacji do zmieniającej się sytuacji.

Modern Arnis stanowi fundament i punkt wyjścia, natomiast Kombatan rozwija te same założenia w kierunku większej bezpośredniości i realizmu walki. Mimo różnic metodycznych, rdzeń pozostaje wspólny — techniki, logika ruchu i sposób myślenia o walce.

W praktyce oznacza to, że Modern Arnis i Kombatan są różnymi odsłonami tej samej linii przekazu, zachowującymi wspólną tożsamość wywodzącą się z nauczania Remy’ego Presasa.

Cecha	Modern Arnis	Presas Style Kombatan
Twórca	Remy A. Presas	Ernesto A. Presas Sr.
Charakter systemu	Metodyczny, dydaktyczny	Użytkowy, bojowy
Główna broń	Kij eskrima	Kij, broń krótka, improwizowana
Podejście do nauczania	Strukturalne, stopniowe	Zintegrowane, instynktowne
Walka bez broni	Tak, jako rozszerzenie pracy z bronią	Tak, pełnoprawny element systemu
Zastosowanie w samoobronie	Wysokie	Bardzo wysokie
Treningi samoobrony	Często wykorzystywane jako baza	Jedno z głównych założeń systemu
Nacisk	Koordynacja, kontrola, płynność	Skuteczność, realizm, adaptacja
Filozofia	Uniwersalność i edukacja	Kompleksowa walka użytkowa

---

Modern Arnis

Modern Arnis to współczesny system Filipińskich Sztuk Walki (Filipino Martial Arts – FMA), opracowany przez Grandmastera Remy’ego A. Presasa. System ten powstał w celu zachowania tradycyjnego Arnis, a jednocześnie jego dostosowania do realiów nowoczesnego treningu oraz praktycznej samoobrony.

Dzięki metodycznemu podejściu Modern Arnis znajduje zastosowanie zarówno jako system techniczny, jak i jako narzędzie wykorzystywane w treningach samoobrony, opartych na pracy z dystansem, kontrolą oraz improwizowaną bronią.

Historia Modern Arnis

Początki systemu

Początki Modern Arnis sięgają Bacolod City (Negros, Visayas), gdzie Remy Presas uczył się tradycyjnych form Arnis. Biorąc pod uwagę jego doświadczenie w innych sztukach walki, rozpoczął on proces modyfikacji dawnych technik, aby uczynić je bardziej funkcjonalnymi i skutecznymi w realnych sytuacjach samoobronnych.

Rozwój akademicki i popularyzacja

Przełom nastąpił w 1969 roku, kiedy Modern Arnis został wprowadzony jako przedmiot nauczania na National College of Physical Education (NCPE) w Manili. W rezultacie system trafił do szkół i środowiska nauczycieli wychowania fizycznego, dzięki czemu szybko rozprzestrzenił się na terenie całych Filipin.

---

Charakterystyka systemu i zastosowanie w samoobronie

Modern Arnis opiera się głównie na treningu z kijem eskrima, który stanowi bazę do zrozumienia:

• kątów ataku i obrony,
• pracy dystansu,
• koordynacji i kontroli przeciwnika.

Ponadto, system obejmuje:

• techniki rozbrajania,
• dźwignie i kontrolę,
• przejścia do walki bez broni,
• zastosowanie przedmiotów codziennego użytku.

W praktyce sprawia to, że Modern Arnis jest często wykorzystywany jako system samoobrony, uczący reagowania na zagrożenia z użyciem broni i bez niej, zwłaszcza w kontekście realnych sytuacji ulicznych.

Podsumowanie

Podsumowując, Modern Arnis stanowi solidny fundament treningowy w ramach Filipińskich Sztuk Walki, zarówno dla osób zainteresowanych techniką i tradycją, jak i dla tych, którzy poszukują skutecznych treningów samoobrony.

---

Kombatan Presas Style

Charakter i ukierunkowanie

Kombatan Presas Style , stworzony przez Grandmastera Ernesto A. Presasa Sr., wywodzi się z tego samego dziedzictwa rodzinnego co Modern Arnis. Jednakże, w przeciwieństwie do bardziej dydaktycznego charakteru Modern Arnis, Kombatan rozwinięto jako kompletny system walki użytkowej i samoobrony.

System ten integruje:

• walkę z bronią,
• walkę wręcz,
• elementy instynktownego reagowania,
• scenariusze oparte na treningach samoobrony.

---

Podsumowanie

Podsumowując Presas Style Kombatan rozwija to dziedzictwo w kierunku bardziej bezpośredniego, użytkowego systemu samoobrony, koncentrując się na realnych zagrożeniach i instynktownym reagowaniu.

---

Pekiti Tirsia Kali – filipiński system walki nożem (FMA)

Czym jest Pekiti Tirsia Kali?

Pekiti Tirsia Kali (PTK) to filipiński system walki należący do nurtu Filipino Martial Arts (FMA), wywodzący się z wyspy Negros na Filipinach. System ten został opracowany jako bojowa sztuka walki bronią białą, przeznaczona do realnych sytuacji zagrożenia, a w szczególności do walki nożem.

System Pekiti Tirsia Kali był przekazywany w rodzinie Tortal, natomiast jego współczesną strukturę oraz międzynarodowe nauczanie rozwinął Grand Tuhon Leo T. Gaje Jr., dzięki czemu obecnie jest on trenowany również w Polsce.

---

Charakterystyka systemu

Charakterystyczną cechą Pekiti Tirsia Kali jest traktowanie noża jako broni podstawowej, a nie jedynie uzupełniającej. Z tego względu cały system – począwszy od pracy nóg, poprzez pozycje i strukturę ciała, aż po techniki walki bez broni – opiera się na zasadach walki ostrą bronią.

Pekiti Tirsia Kali kładzie nacisk przede wszystkim na:

• działanie ofensywne i przejmowanie inicjatywy,
• kontrolę dystansu oraz kątów ataku,
• skuteczność w bliskim i średnim dystansie,
• ekonomię ruchu i stabilną strukturę ciała.

---

Trening Pekiti Tirsia Kali

Trening Pekiti Tirsia Kali obejmuje szeroki zakres narzędzi i metod, charakterystycznych dla filipińskich sztuk walki. Nauczanie prowadzone jest w sposób progresywny, zgodnie z jasno określoną strukturą systemu.

Szkolenie obejmuje m.in.:

• walkę nożem i maczetą,
• trening kijem (solo oraz doble),
• broń improwizowaną,
• walkę bez broni, wywodzącą się bezpośrednio z pracy nożem.

Istotnym elementem treningu jest trójkątny krok (triangular footwork), który umożliwia skuteczne poruszanie się poza linią ataku, jednocześnie zachowując możliwość natychmiastowej kontrofensywy.

---

Pekiti Tirsia Kali a inne systemy FMA

Na tle innych systemów FMA, takich jak Eskrima, Arnis czy Modern Arnis, Pekiti Tirsia Kali wyróżnia się wyraźnym ukierunkowaniem na realną walkę nożem oraz zastosowania bojowe. System ten jest wykorzystywany w szkoleniach wojskowych, policyjnych oraz ochrony osobistej, co potwierdza jego praktyczny i niesportowy charakter.

Jednocześnie, dzięki spójnej metodyce nauczania, Pekiti Tirsia Kali może być trenowane zarówno przez osoby początkujące, jak i przez zaawansowanych praktyków Filipino Martial Arts.

---

San Miguel Eskrima

San Miguel Eskrima to tradycyjny filipiński system sztuk walki zaliczany do nurtu Filipino Martial Arts (FMA). Wywodzi się z regionu Visayas i jest znany przede wszystkim z bezkompromisowego, realistycznego podejścia do walki bronią białą. System ten zachował wiele klasycznych metod treningowych, a jednocześnie kładzie nacisk na praktyczną skuteczność w realnych sytuacjach.

Charakterystyka stylu

San Miguel Eskrima koncentruje się głównie na walce ostrą bronią, traktując kij treningowy jako narzędzie edukacyjne, a nie cel sam w sobie. Techniki są bezpośrednie, oszczędne w ruchu i podporządkowane kontroli linii ataku, dystansu oraz czasu.

Do kluczowych cech stylu należą:

• realizm i prostota rozwiązań technicznych,
• nacisk na precyzję i właściwy timing,
• umiejętność przenoszenia zasad z broni na pustą rękę,
• praca w różnych dystansach walki.

Broń wykorzystywana w treningu

W San Miguel Eskrima pracuje się z różnymi rodzajami uzbrojenia, w tym:

• nóż (daga),
• maczeta / bolo,
• miecz (espada),
• zestawy łączone, zwłaszcza espada y daga,
• kij rattanowy jako odpowiednik ostrza w treningu.

Trening z bronią od samego początku uczy odpowiedzialności, kontroli oraz świadomości zagrożenia, jakie niesie realna walka.

Pusta ręka i przełożenie technik

Choć rdzeniem systemu jest broń, San Miguel Eskrima zawiera również elementy walki bez uzbrojenia. Techniki pustej ręki wynikają bezpośrednio z pracy z ostrzem, dzięki czemu zachowują ten sam charakter: krótkie linie, ochrona własnego centrum i szybkie zakończenie konfrontacji.

Metody treningowe

Trening obejmuje m.in.:

• naukę kątów ataku i obrony,
• ćwiczenia pracy nóg i pozycji,
• kontrolę ręki uzbrojonej przeciwnika,
• kombinacje pojedyncze oraz sekwencje partnerskie,
• zastosowanie technik w zmiennych dystansach.

Zajęcia mają charakter pragmatyczny i są skierowane do osób zainteresowanych tradycyjnym, bojowym podejściem do FMA.

San Miguel Eskrima w ramach FMA Polska

W ramach FMA Polska San Miguel Eskrima prezentowana jest jako system dla osób chcących poznać klasyczne filipińskie podejście do walki bronią. Styl ten doskonale uzupełnia inne nurty FMA, pozwalając lepiej zrozumieć korzenie oraz pierwotne założenia filipińskich sztuk walki.

System polecany jest zarówno osobom początkującym, jak i zaawansowanym praktykom FMA, którzy chcą pogłębić wiedzę o pracy z ostrzem oraz realistycznych zastosowaniach technik.

---

Filipino Combat Systems (FCS)

Filipino Combat Systems (FCS) to ogólne określenie zbioru filipińskich systemów walki, znanych również jako Filipino Martial Arts (FMA). Termin ten obejmuje zarówno klasyczne, tradycyjne style, jak i nowoczesne systemy oparte na realnych zastosowaniach bojowych. Wspólnym mianownikiem FCS jest nacisk na skuteczność, adaptację do zmiennych warunków oraz ścisłe powiązanie technik broni z walką pustą ręką.

Czym są Filipino Combat Systems

Filipino Combat Systems nie stanowią jednego, zamkniętego stylu. Jest to parasolowe pojęcie, pod którym funkcjonują takie systemy jak m.in. Eskrima, Arnis, Kali oraz ich liczne odmiany regionalne i rodzinne. Pomimo różnic nazewniczych i metodycznych, systemy te opierają się na wspólnych zasadach ruchu, geometrii ataku i obrony oraz zarządzania dystansem.

Charakterystyczne cechy FCS

Do najważniejszych cech Filipino Combat Systems należą:

• priorytet pracy z bronią jako fundamentu całego systemu,
• płynne przechodzenie pomiędzy bronią a pustą ręką,
• duży nacisk na timing, kąty ataku i kontrolę linii,
• adaptacyjność technik do różnych typów uzbrojenia,
• pragmatyczne podejście, ukierunkowane na realne zastosowania.

Broń w Filipino Combat Systems

W ramach FCS wykorzystuje się szerokie spektrum uzbrojenia, w szczególności:

• kij pojedynczy i podwójny,
• nóż i broń krótka,
• maczeta / bolo,
• miecz i długie ostrza,
• kombinacje broni, np. espada y daga,
• improwizowane narzędzia codziennego użytku.

Broń treningowa służy nie tylko do nauki technik, lecz przede wszystkim do zrozumienia zasad ruchu, które następnie przenoszone są na inne dystanse walki.

Pusta ręka i samoobrona

Techniki pustej ręki w Filipino Combat Systems wynikają bezpośrednio z pracy z bronią. Obejmują one uderzenia, dźwignie, kontrolę przeciwnika, obalenia oraz elementy walki w zwarciu. Dzięki temu zachowują spójność strukturalną i logiczną, niezależnie od używanego uzbrojenia.

Metody treningowe

Trening w FCS obejmuje m.in.:

• naukę kątów i schematów ataku,
• ćwiczenia pracy nóg i pozycji,
• drille koordynacyjne i partnerskie,
• kontrolę dystansu i reakcji przeciwnika,
• scenariusze sytuacyjne oraz zastosowanie technik w praktyce.

Metody szkoleniowe mogą się różnić w zależności od konkretnego systemu, jednak zawsze opierają się na zasadach efektywności i funkcjonalności.

Filipino Combat Systems w FMA Polska

W ramach FMA Polska Filipino Combat Systems prezentowane są jako szeroka baza wiedzy, umożliwiająca poznanie zarówno tradycyjnych korzeni filipińskich sztuk walki, jak i ich współczesnych interpretacji. FCS stanowi fundament, na którym rozwijane są poszczególne style i systemy, pozwalając praktykom lepiej zrozumieć wspólne zasady rządzące filipińską sztuką walki.

Filipino Combat Systems polecane są osobom poszukującym spójnego, realistycznego i wszechstronnego podejścia do treningu walki bronią oraz samoobrony.

---

Arnis Dagook System

Arnis Dagook System (D.A.S.) to filipiński system walki zaliczany do nurtu Filipino Martial Arts (FMA), bezpośrednio związany z osobą Grandmastera Rodela „Smoking Sticks” Dagooc. System ten opiera się na dynamicznej pracy kijami, szybkości reakcji oraz praktycznym zastosowaniu technik w realnych warunkach.

Pochodzenie i linia przekazu

Arnis Dagook System został opracowany i rozwijany przez GM Rodela Dagooc, uznanego instruktora arnis, prowadzącego szkolenia i seminaria na Filipinach oraz za granicą. Jego przydomek Smoking Sticks odnosi się do charakterystycznego, bardzo szybkiego stylu pracy kijami, który stał się znakiem rozpoznawczym systemu.

System zachowuje tradycyjne filipińskie zasady walki, jednocześnie kładąc nacisk na nowoczesną metodykę treningu i funkcjonalność technik.

Charakterystyka systemu

Arnis Dagook System wyróżnia się:

• dynamicznym i agresywnym stylem pracy kijami,
• dużym naciskiem na timing, szybkość i reakcję,
• precyzyjną kontrolą dystansu i linii ataku,
• płynnymi przejściami pomiędzy bronią a pustą ręką,
• ukierunkowaniem na realne zastosowania bojowe i samoobronne.

Techniki są proste w założeniach, lecz wymagające pod względem koordynacji i świadomości ruchu.

Broń wykorzystywana w treningu

W Arnis Dagook System stosuje się przede wszystkim:

• kij pojedynczy,
• kij podwójny,
• nóż i broń krótka,
• improwizowane przedmioty codziennego użytku.

Kij rattanowy pełni rolę podstawowego narzędzia szkoleniowego, umożliwiając rozwijanie szybkości, precyzji oraz właściwego dystansu.

Pusta ręka i zastosowanie praktyczne

Techniki pustej ręki wynikają bezpośrednio z pracy z bronią. Obejmują uderzenia, przechwyty, dźwignie, obalenia oraz kontrolę przeciwnika. Dzięki temu system zachowuje spójność strukturalną i logiczną niezależnie od używanego uzbrojenia.

Duży nacisk kładziony jest na reakcję w warunkach stresu oraz na adaptację technik do zmiennych sytuacji.

Metody treningowe

Trening w Arnis Dagook System obejmuje:

• naukę kątów ataku i obrony,
• drille koordynacyjne i partnerskie,
• ćwiczenia pracy nóg i pozycji,
• rozwijanie szybkości i timingu,
• scenariusze samoobronne.

Zajęcia mają charakter praktyczny i są dostosowane do różnych poziomów zaawansowania.

Arnis Dagook System w FMA Polska

W ramach FMA Polska Arnis Dagook System prezentowany jest jako system dynamiczny i funkcjonalny, odpowiedni zarówno dla osób rozpoczynających trening FMA, jak i dla zaawansowanych praktyków, którzy chcą rozwinąć szybkość, precyzję oraz skuteczność pracy kijami i nożem.

---

Ramos System (Arnis Ramos)

Ramos System, znany również jako Arnis Ramos, to filipiński system walki należący do nurtu Filipino Martial Arts (FMA), wywodzący się z tradycji Ramos Arnis i rozwijany w Europie m.in. przez środowisko skupione wokół Arnis Ramos Italy. System ten zachowuje klasyczne założenia filipińskich sztuk walki, kładąc jednocześnie nacisk na skuteczność, prostotę oraz logiczną strukturę nauczania.

Pochodzenie i linia systemu

Arnis Ramos opiera się na tradycyjnych filipińskich metodach walki kijem i bronią krótką, przekazywanych w sposób praktyczny i funkcjonalny. System kładzie nacisk na solidne podstawy techniczne, które mogą być dalej rozwijane w kierunku bardziej zaawansowanych form Eskrima, Kali i Arnis.

Współczesna metodyka Ramos System porządkuje materiał szkoleniowy w czytelny sposób, umożliwiając stopniowy rozwój umiejętności niezależnie od poziomu zaawansowania ćwiczących.

Charakterystyka systemu

Ramos System wyróżnia się:

• prostotą i przejrzystością technik,
• naciskiem na fundamenty pracy kijem,
• realistycznym podejściem do walki i samoobrony,
• płynnym przechodzeniem pomiędzy bronią a pustą ręką,
• dużym znaczeniem kontroli dystansu, linii i timingu.

System ten często traktowany jest jako solidna baza do dalszego rozwoju w ramach FMA.

Broń wykorzystywana w treningu

W Ramos System pracuje się przede wszystkim z:

• kijem pojedynczym,
• kijem podwójnym,
• nożem i bronią krótką,
• improwizowanymi przedmiotami codziennego użytku.

Broń stanowi główne narzędzie szkoleniowe i punkt wyjścia do zrozumienia zasad ruchu oraz struktury technik.

Pusta ręka i przełożenie technik

Techniki pustej ręki wynikają bezpośrednio z pracy z bronią. Obejmują uderzenia, przechwyty, dźwignie, obalenia oraz kontrolę przeciwnika. Zachowana zostaje spójność zasad niezależnie od dystansu i rodzaju uzbrojenia.

Metody treningowe

Trening w Ramos System obejmuje:

• naukę podstawowych kątów ataku i obrony,
• ćwiczenia pracy nóg i pozycji,
• drille techniczne i partnerskie,
• kontrolę dystansu i reakcji,
• zastosowanie technik w kontekście samoobrony.

Zajęcia prowadzone są w sposób uporządkowany, z naciskiem na poprawną strukturę ruchu i bezpieczeństwo treningu.

---

Ramos System w FMA Polska

W ramach FMA Polska Ramos System prezentowany jest jako system fundamentalny, odpowiedni zarówno dla osób rozpoczynających trening FMA, jak i dla praktyków chcących uporządkować i wzmocnić swoje podstawy techniczne.

Stanowi on wartościowy element programu szkoleniowego oraz logiczne uzupełnienie bardziej specjalistycznych systemów filipińskich sztuk walki.